Tango, biefstuk en een geweldige stad!!

Lieve mensen die dit lezen,

Voor ik begin met mijn week in Buenos Aires, zal ik jullie alvast verklappen dat ik het echt geweldig heb gehad! Ik zat in een ontzettend leuk hostel en heb leuke, lieve en spontane mensen ontmoet. Het is echt een prachtige stad en er is altijd wel iets te doen. Ik probeerde trouwens foto’s te uploaden bij de vorige blogs, maar ik zie dat ik daar geen ruimte mee heb, dus als ik tijd heb, maak ik betere selecties voor op mijn waarbenjijnu.nl en zal ik eens beginnen met de foto’s op facebook te zetten. Ik doe mijn best, maar kan niks beloven. Ik verwacht namelijk dat de komende weken ook weer hartstikke leuk en druk zullen zijn en daar wil ik natuurlijk optimaal van genieten. Ik weet dat ik in mijn vorige blog heb gezegd dat ik het kort wilde houden, maar ik kon het niet laten haha

Na mijn tijd in Uruguay waar ik Colonia del Sacramento echt heel mooi vond en daar ooit nog wel terug wil komen om meer van de stad te zien, heb ik mijn reis met Alejandra vervolgd naar Buenos Aires. We moesten vroeg opstaan, want we zouden met de boot naar Buenos Aires gaan. We checken uit in het hostel (klinkt vaag of niet?), waar ik heerlijk heb geslapen en ook een relaxe sfeer hing trouwens. We checken in en bij Migraciones krijgen we nieuwe stempels voor ons visum. na ongeveer een uur wachten, zien we allemaal mensen in een rij staan, maar we zien niks op het scherm. We wachten het af en volgen uiteindelijk als schaapjes de menigte. We zitten goed en na niet lange tijd zwaai ik Colonia en Uruguay vaarwel. Het was totaal anders dan Sao Paulo en Iguazu, maar het was goed om even tijd te hebben om te chillen en ook een andere kant te zien van Zuid-Amerika. Het leven is niet alleen pracht en praal en ook dat is iets dat ik steeds vaker tegenkom in mijn reis, waar niks mis mee is en het me alleen maar meer doet beseffen hoeveel geluk ik heb dat ik deze kans heb gekregen en ik daar natuurlijk optimaal van ga genieten!!

De boot is niet zo groot en er is een duty free shop met parfum en alcohol. Best wel veel geïnteresseerden trouwens. Na ongeveer een uur komen we aan in Buenos Aires en in de boot zag ik in e verte al gigantische gebouwen met veel groen ervoor. Het ziet er mooi uit en ik ben benieuwd. Op de bootterminal pinnen we geld. Bij Alejandra lukte het weer niet met haar pinpas en ik begon me druk te maken. Gelukkig lukt het wel bij mij en ik ben blij dat ING geen leugens vertelt (Ja, dit is sluipreclame voor ING haha). Met de taxi gaan we naar het Milhouse hostel waar een relaxe en gezellige sfeer hangt. Leuke werknemers en een groot bord bij binnenkomst met wat er allemaal te doen is: overdag, ’s avonds en ’s nachts. Oohh, ik voel een leuke week aankomen haha. Even alles uitgepakt en ja hoor we zitten met een Nederlander op de kamer. Nee, dat hoor ik niet aan zijn stem, maar zie ik aan zijn roze rijbewijs wat op zijn bed ligt. Kon het niet helpen, dus bij deze Onno als je dit ooit leest. Zo wist ik het haha. Onno is een afgestudeerde sport & management guy die in A’dam woont en even een tijd lekker aan het reizen is voordat hij aan het werk gaat (Onno is trouwens heel erg het type van een bepaalde dame in Nijmegen die als ze dit leest, mij even wat moet laten weten haha). Op de kamer liggen verder nog 4 Britse boys rond de 18/19 jaar die een jaartje reizen voor ze naar de universiteit gaan. Dan is er nog 1 mysterie bed, van waarschijnlijk een meisje. Dat denk ik tenminste, want ze heeft een schattig koffer en blauwe slippers met witte stippen ( ik heb de roze variant haha dus ik weet het vrij zeker). Van de Britten zijn er geen typische gingerbrits, maar hebben ze allemaal wel iets Brits (en niet alleen hun namen waaronder Harry, Perry en Max haha). Ze komen gezellig en aardig over.

In het hostel zijn veel Nederlanders en hoor ik veel Britse en Australische accenten. Het heeft een grote zaal met pooltafel, banken, tafeltjes, bar en boven wat computers en nog meer chille banken. De muziek is goed en ik heb het gevoel dat ik me hier deze week prima zal vermaken. Tijd om maar eens de stad te gaan verkennen. We hebben een plattegrond gekregen die ik de rest van de week non-stop gebruik en waar ik erg blij mee ben dat we deze hebben gekregen. Buenos Aires is echt gigantisch en het is wel fijn dat je weet waar de belangrijkste straten liggen en wat de belangrijkste bussen zijn haha. Hier trouwens wel gewoon bushaltes (in Uruguay trouwens ook, was ik vergeten te zeggen), maar op de kaart zie je dan gewoon een straat en puur op de goede gok ga je aan een kant van de straat op zoek naar het nummer en hoop je dat de goede straten erop staan en de bus de goede kant op gaat. Zoals je je kunt voorstellen, gaat dat behoorlijk vaak fout en maken we de nodige extra meters. Nee, ik klaag niet. Het is zo’n mooie stad, laat mij maar lekker ronddwalen!

Mijn eerste indruk van de grote Avenido de Mayo (waar ons hostel zich bevindt. Jaa, lekker centraal en goedkoop) is: Wauw! Wat een mooie en grote gebouwen. Modern en toch ook veel ouderwetse details. Het enige waar ik het mee kan vergelijken is Sao Paulo, maar ook dat is echt niet een goede vergelijking. De straten zijn breed, er is veel verkeer en er zijn veel mensen op straat. Is het net zo schoon als Sao Paulo? Nee, absoluut niet, maar het verbaasde me toen ook al hoe schoon Sao Paulo was. Buenos Aires stinkt in ieder geval niet zo erg als Montevideo haha. Oh dat klinkt echt heel slecht, want Montevideo is echt geen slechte stad ofso. Ik heb me echt vermaakt en ook daar hele mooie gebouwen gezien en de mensen waren ook zo hartelijk. Dus ik bedoel het allemaal niet zo slecht..
Bij onze wandeltocht hebben we broodjes gehaald en als echte toeristische Nederlanders gaan we op een bankje zitten met onze zelfgemaakte broodjes (pff, hoezo de toerist in me kwam even naar boven). We zijn beide moe van de reis, maar besluiten toch nog verder te lopen. Ik word omringd door mooie gebouwen, billboards en het heeft de allure van New York (Nee, ben ik nog nooit geweest en als ik ooit in New York kom, zal ik het er wel helemaal niet meer mee eens zijn, maar ik moet het toch ergens mee vergelijken haha?), maar dan wel een Spaantalige variant. Ik ben echt helemaal onder de indruk.

We lopen terug naar het hostel en laden alle elektronica op die kan worden opgeladen. Die zullen we deze week zeker nodig gaan hebben. We zijn doodmoe en relaxen even op de kamer, tutten op ons (in onze begrippen: andere outfit en ons haar opnieuw doen haha) en gaan naar de Ladies night in het andere hostel van Milhouse dat op nog geen 5 minuten lopen ligt. Nou, jeetje wat een dooie boel is het zeg. We drinken een grote en goedkope cocktail en vermaken ons prima. We hebben nog niet gegeten en als de ingeburgerde Argentijnen gaan we nog eventjes wat grote milanesas (schnitzels) eten. HEEEEERLIJK! De tent is gezellig en het personeel danst en zingt gezellig mee met de reggaeton. Als dit een voorproefje is op de komende week, kan ik al helemaal niet meer wachten haha. Als we teruggaan naar de Ladies night is het alweer wat drukker en kopen we kaartjes om naar een van DE discotheken te gaan: Terrazas. We kopen kaartjes en krijgen zowel vervoer heen als Q-jump. We drinken een halve cocktail en haasten ons naar de busjes waar duidelijk is dat de meerderheid al een hele avond veels te grote cocktails aan het drinken was haha. In het busje luisteren we naar een zinloos gesprek tussen Australiërs tussen Brisbane en Sydney. Dit blijkt aan het eind van de week een thema te zijn dat vrijwel elke Australiër op een gegeven moment in het gesprek aanhaalt. Is er iemand die dit uit kan leggen (Michael)? Het gesprek eindigt trouwens ook altijd gewoon waar het is beginnen er komt dus nooit een eind aan haha.. Na best wel een tijd in die bus te zitten komen we bij een grote discotheek dicht bij het vliegveld waar we een tussenstop hadden toen we naar Montevideo gingen en waar we Buenos Aires van zullen vertrekken. De rij was gigantisch dus de Q-jump was wel een luxe. De discotheek had verschillende zalen met verschillende muziek en buiten werd je omringd door palmbomen en uitzicht op het water. Wat wil je nog meer? Goede muziek om op te dansen in mijn geval? CHECK! Ik had verwacht dat het veel drukker zou zijn, maar dat valt reuze mee dus er is genoeg plek om te dansen. Wat doe je dan op zo’n nacht in zo’n vette discotheek? Precies: DANSEN, kletsen en cola drinken ( en nee, dit zeg ik niet om heilig over te komen, want ik houd wel van een biertje, maar niet van dat Quilmes bier dat ze hier in Argentinië hebben. Daarnaast vind ik cola veel relaxer als ik aan het zweten ben van al dat dansen haha), dansen, sjansen en nog meer dansen. Het verschil over het algemeen van de Nederlandse boys en de Argentijnse is dat ze veeeeel handtastelijker zijn (wat ik echt niet kan appreciëren. Als ik net 5 zinnen tegen je heb gezegd tijdens het dansen en je hebt dan de behoefte om je hand op mijn kont te leggen, dans je met het verkeerde type meisje en kun je beter doorlopen). Er was 1 gast die naar ons toekwam en ons een kus op de wang wou geven, wat trouwens dé begroeting hier is. Ook bij mannen onder elkaar trouwens. Maar toen hij me een kus op de wang gaf, bleef hij plakken en beet hij me. GAST, WAT DENK JIJ NOU?! Gadverdamme wat een sukkel en zo waren er nog meer sukkels a la kleffe domme praat. Het dansen met de porteños zorgt er ook voor dat ik mijn Spaans kan oefenen. Ik merk dat het wel beter gaat, maar ik ben absoluut nog niet tevreden en moet veel meer oefenen. Ook veel interessante gesprekken gehad zoals met een piloot die op zoveel geweldige bestemmingen is geweest en overal wel een verhaal bij kon vertellen. Ja, Amsterdam was een van zijn favoriete destinations (wiet).

Tijdens het dansen zie ik onze Britse roomies helemaal losgaan in het midden van de dansvloer buiten haha. Duidelijke feestbeesten! Op de dansvloer zie ik een lange jongen helemaal losgaan die ik bij de Ladies night ook had gezien. Hij valt op omdat hij echt minimaal 2 meter is, heel smal is, totaal losgaat met zijn lange lijf en gewoon een schattige, slimme kop heeft. We raken aan de praat en we komen erachter dat deze Australische ingenieur rond aan het reizen is. Hij blijft een beetje bij ons hangen en het zorgt er wel voor dat je weer een bekende kop in de grote discotheek ziet. We wisselen ruimtes af, maar blijven vooral buiten dansen, wat echt zo’n leuke ervaring is. Rond een uurtje of 6 vinden we het wel welletjes en willen de drukte ontwijken die er sowieso bij sluitingstijd (7 uur) zou zijn. We bedachten ons dat een taxi duur zou zijn (het was echt best wel ver weg en als je geld kan besparen op zoiets doe je dat natuurlijk) en zagen een bushalte. Daar zochten we naar mensen met een polsbandje van het Milhouse hostel en die vonden we. Ik ga naast de Braziliaanse Bruno zitten en hij wist wel welke bus we moesten hebben. We proberen wat kleingeld te wisselen, want je kunt alleen met de bus als je kleingeld hebt of een soort van OV-chipkaart die wij natuurlijk niet hadden. Plots voel ik iets plakken en er stinkt iets. Gadverdamme, ik ben in verse kots gaan zitten. NOOOOOO. Ik probeer het weg te vegen met schoon gras, maar dat zorgt er niet voor dat de stank minder wordt. Beter komt die bus snel, want dit is natuurlijk echt balen. Just my luck.. In een drukke bus en met kotsgeur komen we aan op onze kamer. Tijd om te slapen.

Nog geen 4 uur later schrik ik wakkeer door een groep Britse happy cheerleaders die onze Britse roomies duidelijk kenden. Thank you for waking everybody up. Ze zien dat er nog mensen aan het slapen zijn en gaan gewoon lekker hard door. Ze dumpen hun spullen en pikken de bedden van de jongens in die weggaan. Echt vervelend wakker worden, maarja wat doe je er aan? We staan maar op en beginnen de dag. We lopen naar Plaza del Congreso, met een mooi gebouw. Groot en eromheen een leuk parkje. Vanuit hier lopen we verder naar Calle Lavalle, wat een grote winkelstraat is en er hangt een gezellige sfeer. Ik zie leuke winkeltjes en goedkope kleren, maarja mijn koffer is al overvol en ik beheers mezelf. We besluiten om met de metro naar El Cementario de Recoleta te gaan. Een grote en beroemde begraafplaats met allemaal mausoleums waar de rijkere porteños hun rustplaats hebben. De metro is heel chill vanbinnen en hebben bankjes met goed werkende veren. De buitenkant van de metro is een en al graffiti en het heeft wel iets. Tickets zijn best wel goedkoop en we komen aan bij een gigantisch gebouw met grieke pilaren aan de voorkant. Als ik op de kaart kijk, zie ik dat er echt ontelbaar veel mausoleums zijn en we beginnen te lopen. Alles duidelijk katholiek met overal beelden van Jezus en engelen. Mooi om te zien, bij sommige kun je zelfs naar binnen kijken en zie je de kisten liggen. Vreemd en indrukwekkend om daar te zijn. Ergens ligt Eva Perón onder een schuilnaam. We willen weer verder gaan, maar we kunnen er niet uit. Haha jaa hoor, hebben wij weer. Gelukkig waren er nog andere mensen en een medewerker wijst ons de weg naar een andere uitgang. De wijk Recoleta is duidelijk een waar de wat minder bedeelden wonen en de huizen en wegen zijn slechter dan in het centrum waar wij zitten.
We willen gaan eten bij la Cabrera in de wijk Palermo, waar ze de lekkerste biefstuk van heel Buenos Aires zouden moeten hebben. Er is ons aangeraden om voor 7 uur daar te zijn en we doen ons best om die tijd te halen, maar het begint keihard te regenen en we zoeken onderdak in een bakkerij. Hier schuilen we even en plots zie ik uit mijn ooghoeken water uit de lampen komen. Wow, dat is geen kleine lekkage. We helpen met het brood en al het lekkers uit de rekken te halen en de lekkage lijkt steeds groter te worden. Jeetje, wat zielig voor deze mensen. Ze doen op aanraden van Alejandra het licht uit, maar ik zie dat er nog een televisie aanstaat en we gaan op een droog stuk staan. You never know, right? De regen wordt na een tijdje minder en met grote doorzichtige plastic zakken om onze kleren aan (fashionable want ze zien eruit als jurkjes) gaan we verder. Bij la Cabrera komen we erachter dat het vol is en kunnen we op een wachtlijst komen om buiten te eten. Ja, lekker in de druppels, maarja we zijn nu zo ver gekomen. Hier kom ik de eerste Limburgers tegen die zeggen te gaan proberen de tent in te bluffen door vol te houden dat ze hadden gereserveerd. Ze komen niet meer terug, dus het zal ze wel gelukt zijn. Ondertussen wachten wij nog af, maar we hebben geluk. Er is een reservering afgezegd en wij mogen binnen zitten. Jongens, echt waar ik heb zo overheerlijk gegeten. De biefstuk is tot op heden het beste stuk biefstuk dat ik ooit heb gegeten. Wat hebben we genoten. Biefstuk en je kreeg er allemaal sausjes, puree en salade bij. Na het eten nemen we de taxi terug naar het hostel. Hier ontmoeten we onze missing roommate: de Braziliaanse Jacqueline (Jacky) en gay Brasilian friend Gabriel (Gabe). Allebei hartstikke gezellig.

De volgende dag zijn we naar de beroemde Obelisco gelopen die we vanuit de straat van ons hostel al hadden kunnen zien. Nu zien we hem van dichtbij. De gigantisch grote paal van Buenos Aires (haha zo fout). We lopen verder naar Casa Rosada (roze huis dat daadwerkelijk roze en gigantisch is) en Plaza de Mayo gelopen. Ziet er mooi en groot uit. De weg ernaartoe is ook indrukwekkend. Overal mooie gebouwen en billboards en groen. Wat is het toch een mooie stad!!

Oversteken is trouwens een interessante bedoeling. Er zijn wel stoplichten en men stopt ook wel, maar soms werken de stoplichten niet en je moet sowieso 5x kijken voordat je oversteekt haha. Ook tijdens het oversteken goed opletten, want auto’s hebben voorrang haha. We lopen verder naar Puerto Madero (haven) en ik krijg een beetje het gevoel dat ik bij de Erasmusbrug in Rotterdam sta. Wit en groot en het zou een stel voor moeten stellen die de tango dansen. Met veel imagination lukt het wel haha. De haven is mooi en al die grote gebouwen blijven me niet vervelen. We gaan naar el Parque de los mujeres argentinas dat niet zo bijzonder is. Wel even fijn om daar te gaan zitten en wat te drinken. Met de bus vervolgen we onze citytrip naar el Planetario (het planeterium). De bus vinden is ook interessant, want er zijn wel bushokjes en we wisten in welke straat we moesten zijn en dan is het zoeken naar zo’n bushokje met zo’n paal waar de straten opstaan. En dan hebben wij natuurlijk het geluk dat we aan de foute kant van de weg stonden haha. Ach ik vind het heerlijk, ik geniet van waar ik ben. We komen met de bus eindelijk dichter bij el Planeterio en staan bij een gigantisch groot gebouw met mooie grote pilaren. En daar krijg ik mijn eerste dip van de trip. ALLE FOTO’S WEG VAN MIJN CAMERA. NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO. Jeeje, ik baalde echt niet normaal man. Al die mooie foto’s van de afgelopen dagen en van vandaag en gisteren. Wat een zonde!! Op de een of andere manier heb ik ergens op gedrukt waarop mijn camera de melding geeft: ‘kaart is leeg’. Nou, ik kreeg meteen tranen in mijn ogen en kon niet anders dan mijn moeder bellen (jaa, dat meisje ben ik wel). Ze wist mij weer helemaal op te vrolijken en ik kon er weer tegenaan. Ik probeer nog te achterhalen wat ik heb gedaan, maar het lijkt onmogelijk. Gelukkig lukt het mij een paar dagen later wel om mijn foto’s te achterhalen, want ik heb blijkbaar een extern geheugen op mijn SD-kaart. THANK GOD! Dus ik heb nu gewoon al mijn foto’s weer terug!!!

We lopen verder en komen bij Florentis Generalis , een gigantische ijzeren bloem waar water uit zou komen en die open en dicht zou klappen, maar dat was niet te zien. Wel indrukwekkend, maar dus nog steeds niet el Planetario. Dus we lopen verder, maar krijgen honger en gaan fancy eten bij Audi haha, why not! Ober verveelde zich dood en heeft alle glazen van die verdieping 5x opnieuw recht gezet haha. Hij vond het ook erg jammer dat we geen toetje meer wilde, want ja dan had hij weer wat te doen. We vervolgen onze trip en komen langs mooie ambassades (onder andere de Spaanse). Echt heel mooie parken en grote, brede straten. Statige huizen die mooi versierd zijn. Eindelijk zijn we daar en jeetje wat een groot ding (Jaa, foto’s komen eraan, maar je kunt het al googelen). We gaan daar lekker in het gras zitten en gaan daarna met de bus terug.

In het hostel checken we onze mail en wil ik wel naar het feest in het andere hostel. Ik ontmoet wat Amerikanen (Tom die in het hostel werkt en Benjamin) die er ook heengaan, maar ik ga met mijn Braziliaanse roomie en Gabe. Alejandra blijft thuis om te chillen. Het feest is gezellig en iedereen gaat nog naar een club, maar ik weet dat het beter is om gewoon naar het hostel te gaan. Ik wist dat het een drukke dag zou worden namelijk haha.

Heerlijk op ons gemak opgestaan en naar de wijk la Boca gegaan. Deze wijk staat bekend als ontzettend crimineel en gevaarlijk en er werd ons duidelijk aangeraden om voor het donker daar weg te zijn. Jeetje, wat een gezellige wijk. Overal muziek en kleurrijke huisjes. In de barretjes zouden er non-stop dansende mensen moeten zijn, maar dat valt vies tegen. Ze dansen heel kort en zijn de rest van de tijd bezig met geld verdienen door met mensen in tango-poses op de foto te gaan. Beetje jammer, maar KA-CHING voor hen. Ik vind het echt een heel gezellige sfeer hebben en de muziek en de gekleurde huisjes vind ik heerlijk. We gaan met de bus terug en chillen wat voordat we onze tango-les hebben in het hostel. Jaaa, je leest het goed tango les! De les is echt zoo lachen. Het begon dat iedereen zich voor moest stellen in een kring. Er waren meer mensen dan ik had gedacht, ook vrij veel mannelijke deelnemers wat ik al helemaal niet had verwacht. Heel toevallig was iedereen op 1 na single haha. Ook maar 2 Nederlanders voor de verandering. We leren de ‘square’ wat een basic step is en dan moeten we koppels kiezen. De mannen kiezen de partner (Mirjam, ik kies jou! - pokemon feelings hiero) en een leuke Israelische krullenbol loopt op me af. Hij zegt dat hij niet kan dansen, maar dat kan hij wel. Ik heb me uitermate vermaakt en ik zie ook dat Alejandra het gezellig heeft. Na het dansen gaan we eten bij la Estancia (lekkerr!!) en daarna drinken we in ons hostel een cocktail waar live muziek is. Hier klets ik met een andere Israëliër (Ja, er zijn er echt heeeeeel veel hier) en Gabe komt bij ons kletsen. We gaan weer op tijd slapen, want morgen weer genoeg te doen.

Heerlijk geslapen en vandaag gaan we naar het grote station Retiro. Dat ook bekend staat als danger zone. Overal markt, het stinkt en de gebouwen zijn vies. Ik vind het geweldig en het doet me denken aan Madagascar. We gaan naar Torre de las Ingleses (een grote toren die de Engelsen aan de Argentijnen hebben geschonken, waarschijnlijk als peace-offer voor las islas Malvinas). In het parkje erbij gaan we lekker chillen en daarna lopen we naar het monument voor al de gestorven soldaten tijdens de oorlog om las islas Malvinas. We gaan in het park zitten en genieten van alle vogels en groen om ons heen. Terug in het hostel zien we Gabe en met hem gaan we pizza eten. Tot nu toe een gezellige avond en de avond begint pas. Onderweg naar het hostel maakt een creepy guy een slaande beweging naar Gabe. Heel erg vaag om in het donker zo bekeken te worden en dat er een slaande beweging is naar Gabe. Bizar en we lopen snel door. In ons hostel is een feestje en we zien de danspartner van Alejandra. Daar ontmoet ik de New Yorkse David die er bizar veel uitziet als iemand uit een ver verleden van mij haha (nee, wie dat is kan ik niet zeggen). We kletsen gezellig en ik kom erachter dat hij onze nieuwe roomie is (Jacky is vanmorgen vertrokken). Hij wordt mijn partybuddy voor de rest van de week!

Het feestje is gezellig en we ontmoeten allerlei mensen: meer Israëliërs, Britten, Australiërs en Brazilianen. Uiteindelijk is het feest in het hostel gedaan en besluit ik met David en een Nederlands meisje (gisteren bij de tangoles ontmoet) naar een club (Brooks) te gaan. In de club is het niet zo druk, de muziek is goed en ik kom onze Britse roomies weer tegen (ze zijn ook overal haha). Tom en Benjamin komen we daar tegen en we staan gezellig met allemaal mensen van het Milhouse hostel. Ik kom erachter dat David en de Nederlandse chick 30+ -ers zijn, wat ik echt niet had verwacht haha. Wat voel ik me jong! We zitten buiten gezellig te kletsen en het is alweer 5 uur, tijd om terug naar het hostel te gaan haha. In de taxi terug zie ik plots dat Tom er van de zijkant eigenlijk best wel uitziet als Gregory van der Wiel… Wel echt saai om mee te kletsen..

Valentijnsdag. We ontbijten en brengen onze was naar de receptie. Even een chill dagje en we lopen een rondje en gaan daarna Grey’s Anatomy kijken. Ik hoor Nederlanders naast me en we houden wijselijk onze mond haha. Gabe komt bij ons zitten en we tutten ons op (ja, weer onze simpele stijl) en gaan naar een tango show. We eten eerst wat en zitten niet lang daarna bij Taconeando. Wauw, live muziek en prachtige dansers. Wat ontzettend mooi om te zien. Wat een heerlijke Valentijnsdag. We zaten in een zaal waar een koppel zat die al meer dan 40 jaar getrouwd waren, hoe schattig!! Ik geniet ervan en mis dat ik niet meer dans. Hopelijk kan ik weer wat danslessen gaan volgen in Santiago. Met nog steeds een grijns op mijn gezicht gaan we terug naar het hostel en met Gabe naar het heartbreak hostel feest (remember all the singles en Valentijnsdag) in het andere hostel (. Hier ontmoeten we Gabe’s roomie Saul: Australier en een dokter!! Supersmart dus. En Philippe een Zwitserse die al langer aan het reizen is en er een aardige baard aan heeft overgehouden haha (bepaald iemands type haha). Op het feest zie ik weer de bekende mensen van de vorige feestjes en het is gezellig met onze goedkope cocktails haha. Alejandra besluit met Gabe, Philippe en Saul wat te gaan drinken in Palermo en ik besluit met David, Brett (een vriend van David) en Sarah (Australische die met David in het vliegtuig zat) naar club Lost te gaan waar ze bekend staan om hun HipHop, RnB en Reggeaton. Perfect voor mij!! Hier kwam ik een Australiër tegen die ik in het hostel had ontmoet en zijn vrienden waren alleen maar aan het barhangen dus chillde hij bij ons. Iedereen ging helemaal los en de muziek was echt perfect. Een geweldige nacht om nooit te vergeten! Wat een geweldige club!!

De volgende ochtend doodmoe, maar diehard gaan we met Gabe, Saul en Philippe wat eten (waar ik in de wc een kotsende oudere vrouw help. Echt heel zielig dus ik heb mijn flesje water maar aan haar gegeven) en met de trein naar Tigre. We konden gratis mee op de heenweg, hoe ik het meekreeg omdat er iets van een vertraging was, maar het was niet zo duidelijk. Ach, maakt mij niet uit, gratis een uur in een trein zitten is mooi meegenomen. In de trein gebeurde steeds wat. Eerst een man die een optreden aan het geven was terwijl hij meezong met zijn mp3 en daar geld om vroeg, was wel grappig. Een andere man met een accordeon die mooie muziek maakte. De trein gaat echt ontzettend sloom en het is heel erg druk, maar ik geniet van het uitzicht. Zo anders dan het centrum van Buenos Aires. Je merkt het welvaartsverschil meteen. Huizen zijn slechter, maar het ziet er allemaal wel heel gezellig uit. Ik geniet van alle mooie gebouwen en er zijn opvallend veel kerken langs de kant. Tigre is echt een ontzettend mooie stad. Het lijkt op Colonia del Sacramento en heeft een heel relaxte sfeer. Overal kanalen en mooie gebouwen. We lopen wat rond en gaan aan een kade zitten. Iedereen is moe van de avond van tevoren en het is wel relax om daar uit te rusten. In het water kanoërs en bootjes die voorbij varen. In de stad is een groot maté museum (die thee) en aan de voorkant een groot maté beeld. Ja, het is als een religie hier. Ook terwijl ik dit aan het typen ben, word ik omringd door maté bekers haha.

Terug in Buenos Aires gaan we wat eten en heeft iedereen moeite met hun biefstuk snijden haha. Echt hilarisch, iedereen zat helemaal te zweten om maar een stukje vlees te kunnen snijden. Lekker vlees, maar echt niet zo lekker als bij la Cabrera. Terug in het hostel is er bij ons een party en ik ben doodmoe en samen met David besluiten we niet uit te gaan. Alejandra, Saul, Philippe en Gabe gaan wel en ik twijfel. Eenmaal terug op de kamer twijfelen David en ik nog steeds en mijn ogen zeggen, ga slapen. Maar na goed overleg besluiten we toch te gaan haha. Ja, je moet optimaal genieten als je in Buenos Aires bent toch haha!! We besluiten naar Crobar te gaan, waar Alejandra, Saul en Philippe en Gabe zouden moeten zijn, maar niet waren. Wazige tent. House/Electronic en iedereen ging helemaal los. Iedereen stond helemaal bezweet op de dansvloer en David en ik lachen ons kapot om al de bizarre dansmoves die we tegenkomen. Ik kom de Nederlanders tegen die ik vanmiddag al had gezien en samen met hen maken we de dansmoves belachelijk. Duidelijk dat meer dan de helft van de mensen hier aan de pillen zit en die zonnebrillen zijn niet voor niets.. De Nederlanders vertellen me dat aan hen echt al 10x is gevraagd of ze pillen verkopen en dat mensen boos op ze zijn als ze nee zeggen haha. David en ik besluiten op tijd terug te gaan en de Nederlanders gaan ook mee. In het hostel is Alejandra er ook en vertelt Onno ons dat hij een club uit is gezet, omdat een andere gast zijn shirt uittrok. Hij werd door 4 bouncers de club uitgegooid en hoe hij het beschreef - heel erg ruw. Bizar!

Onze laatste dag in Buenos Aires. Ik heb alles ‘kort’ beschreven, maar er zijn nog 10 miljoen andere dingen en details die ik erin had willen zetten. Ik baal vandaag enorm, want ik heb nog steeds het cijfer van mijn scriptie niet terug. We gaan met Saul, Philippe en Gabe naar la Boca en ik zie het stadion. Leuk om weer terug te zijn en ik heb het gezellig met Gabe. Terug in het hostel chillen we wat en ben ik in dilemma of ik naar la Pacha (grote discotheek) wilde gaan want Fatboy Slim zou er draaien, maar het was best wel prijzig. Of weer naar Terrazas gaan waar we het vorige week zo leuk hebben gehad. In de wandelgangen hoor ik dat de kaartjes voor Pacha zijn uitverkocht, dus dat maakt de keuze erg simpel. We gaan met Onno gezellig wat eten en gaan naar het feest in het andere hostel. Hier is het dooie boel en ik val bijna in slaap, want de muziek is ook erg boring. Op een gegeven moment werd de muziek beter en voel ik me weer helemaal wakker. Gabe regelt goedkoper kaartjes bij een van zijn roomies en noemt het ‘the jewish mob’ (ja gabe is joods, gay and proud of both) voor Terrazas en daar gaan we later gezellig heen. Philippe had al aardig wat drankjes op en ik heb in heel mijn leven nog nooit iemand zo veel zien roken haha. Saul had wel nog een kaartje kunnen regelen voor Fatboy Slim dus die was al weg. David en Brett hadden ook kaartjes voor Fatboy Slim, maar ach ze konden me niet jaloers maken. Ik vond Terrazas vorige week zo gezellig en nu hadden we ook nog eens goedkopere kaartjes. Bij het feestje ontmoet ik de New Yorkse Tina die in London woont en in financiën werkt. Ze vertelde me over allemaal fancy party’s en raadt me aan in financiën te gaan als ik groot geld wil verdienen haha. Nouu.. ik en financiën is niet per se de beste combinatie ben ik bang. Ze gaat ook naar Terrazas en ik kom haar later weer tegen. Samen met Gabe ga ik helemaal los op de muziek en we zingen de klassiekers mee. Het is weer gezellig in de club en ik geniet er weer helemaal van. Op een gegeven moment staan we met allemaal mensen van het hostel en iedereen heeft het leuk. Muziek is goed, sfeer is goed en het is echt een leuke laatste nacht. Philippe zijn we steeds wel kwijt, maar hij heeft echt al zoveel gedronken dat hij overal rond kan hangen. Op een gegeven moment doen mijn voeten pijn van al het dansen (ja ik had gewoon mijn hakken aan, want zo ben ik) en ga even aan de kant zitten. Met Tina loop ik een rondje en dans ik met wat porteños. Later zaten we ergens anders en begon een Israelier met me te praten. Gewoon gezellig, totdat hij me plotseling ruw vastpakte en probeerde te kussen. Helemaal out of the blue. Gewoon totaal geen enkele aanleiding. We hadden het gewoon over reizen enzo. Heel awkward dus ik duw hem weg en vraag hem waar dat vandaan kwam. Ja, hij dacht dat dat wel kon hier. Nou nee absoluut niet. Heel awkward wil hij verder met me praten, nou ik heb daar geen zin in en ga de dansvloer op met Gabe. Wat een rare types kom ik tegen. Op een gegeven moment was het weer rond 6 uur en besluiten we te gaan, maar eerst Philippe zoeken. Ja, die zochten we al een tijdje. Iedereen zocht en ondertussen dans ik met nog wat porteños en daar zie ik zijn shirt. En zijn shirt staat te kussen met een meisje haha. Gezellig. Ik laat hem staan en ga naar de rest en vertel ze dat Philippe even bezig is. Aah leuk voor hem en het was echt een mooi meisje. Gabe en ik dansen nog wat, want de muziek werd weer beter en uiteindelijk besloten we te gaan. Philippe wilde niet mee en terwijl Gabe hem probeert over te halen, word ik de dansvloer op gesleurd door een Argentijn waar ik gezellig mee heb gedanst en gepraat. Ik wilde weer gaan en hij gaf me zijn kaartje hahahaha. Dat zwarte kaartje met een aas erop heb ik tot op heden nog niet gebruikt haha. Wat een zakenman was het zeg (not)!. Ooh wat ook heel tof was, was dat het op een gegeven moment begon te druppelen. Echt zo tof om in de zachte regen helemaal los te gaan!! Aanrader!!
Terug in het hostel pak ik mijn koffer in en komt David terug van Fatboy Slim. Hij had het supervet gehad dus ik vroeg hem waarom hij niet dronken was (op het feest zei hij dat dat zijn missie van de nacht was), en zei hij dat hij een pil had genomen. Allrighty, als dat jouw stijl is... Hij zou ’s morgens net zo vroeg opstaan als ons (over zo’n 2/3 uur) en dan wel afscheid nemen en dat deed hij ook heel braaf. Ik zal mijn partybuddy wel missen, moet ik zeggen.

We zwaaien Buenos Aires en ons hostel goodbye en ik weet zeker dat ik hier ooit terug zal komen. Wat een geweldige stad!!